Werkgroep Buitenveldert / A.J.Ernststraat 112 / Amsterdam / 39e verslag / ma.17.08.09; 17 deelnemers

Opening bijeenkomst: 20 uur; onder de aanwezigen bevinden zich vijf nieuwelingen, onder wie een moeder met dochter; eerstgenoemde komt slechts als begeleider en kan met instemming van de groep de avond bijwonen. Na voorlezing van de gespreksregels volgt de bepaling van het gespreksonderwerp. Hiertoe doet A een voorstel, hij zegt:

De reden waarom ik hier zit is het beurs-gokken waaraan ik verslingerd was. Dat heb ik kennelijk wel goed aangepakt want ik weet mij daarin nu te beheersen. Maar merk tegelijk ook dat daarmee het verhaal niet klaar is. Want er blijken nu opeens ook andere aktiviteiten mogelijk waarin ik een vergelijkbare dwang beleef. Bijvoorbeeld televisie kijken of eten: ik betrap mij soms op een machteloos gevoel om de tv uit te zetten. Dat heeft dan niets meer met ontspanning te maken. Integendeel. Ook met bunkeren (eten) kan dat voorkomen. Het lijkt dan wel of mijn verslavingsgedrag als zodanig nog gewoon bestaat en alleen het middel is ingewisseld. Dat kan zeer benauwend werken. Ben ik de enige die dit zo ervaart of herkennen jullie deze inwisselbaarheid van de middelen? En als dat zo is, dan is er dus eigenlijk veel meer nodig dan ‘alleen maar’ dat ene middel uit de weg te gaan…. Je zou dus haast moeten gaan denken in een ander soort formule als oorzaak van enige verslaving: die schuilt dan niet zozeer niet in het middel maar vooral in de combinatie van het middel met de betreffende mens, die (onbewust) kennelijk op zoek is naar een escape uit de realiteit en daartoe niet is beperkt tot een specifiek middel, maar telkens, afhankelijk van de situatie, wisselende middelen kan gebruiken.

Uit de reacties blijkt dat hiermee het onderwerp voor deze avond is bepaald, namelijk: de oorzaak van een verslaving zit ‘m in de eerste plaats in de eigenschappen van de betrokken mens zelf. Alleen tegen die achtergrond kunnen middelen of gewoontes tot enig verslavingsproces leiden. En omgekeerd kan worden gesteld dat beeindiging van een verslaving, niet automatisch plaatsvindt zodra het concrete gebruik van de betrokken middelen of leefstijl, wordt beeindigd. Om dat te bereiken is een ingrijpende verandering binnen de betrokken mens, een absolute voorwaarde.
Continue reading…